حدود سه دهه از معرفی مفهوم حسابرسی مستمر می گذرد، اما با وجود پیشرفت های قابل توجه پژوهشگران در افزایش درک ما از حسابرسی مستمر و همچنین بکارگیری آن در عمل، هنوز چالش هایی باقی مانده است. بهبود روش اجرای حسابرسی، افزایش همکاری بین حسابرس داخلی و مستقل، تقویت نقش حسابرس داخلی در حاکمیت شرکتی از جمله چالش هایی هستند که این مطالعه تلاش دارد به آنها در چارچوب جدیدی با رویکرد حسابرسی مستمر یکپارچه پاسخ دهد. ارائه این رویکرد همراه با توجه به سه بُعد ابزارهای حسابرسی، فرایندهای حسابرسی و نقش گروه های حسابرسی، مشارکت بین گروه های حسابرسی را در قالب تصویری واحد به نمایش در می آورد.

هدف این پژوهش، طراحی و تبین الگوی نوین حسابرسی عملیاتی در ارتقای قضاوت حسابرسان و کیفیت کنترل داخلی در شرکت های بورس اوراق بهادار تهران با بهره برداری از رو رویکرد فراترکیب می باشد . در این پژوهش با استفاده از رویکرد فراترکیب، ابتدا از طریق بانک های اطلاعات و مراجع پژوهشی زیر اقدام به استخراج پژوهش های مشابه در رابطه با موضوع پژوهش گردید؛ تعدادی پژوهش های معتبر و قابل اتکا در بازه زمانی 2015 تا 2023 و 1393 تا 1402 طبق پروتکل و فرآیند ارزیابی فراترکیب مشخص شدند. به عبارت دیگر به منظور یافتن مقاله ها و پژوهش های مشابه و با استفاده از پایگاه ها و مراجع پژوهشی فوق، اقدام به شناسایی پژوهش های مرتبط با هدف پژوهش شد.نتایج این پژوهش نشان داد که حمایت از فعالیت های خرد و کلان ، منشور اخلاقی و رفتار حرفه ای ، تطبیق قوانین و مقررات، نظام راهبری شرکتی ، مقایسه بودجه با عملکرد ، اهداف راهبردی و برنامه های عملیاتی ، اندازه موسسه ، فردگرایی حسابرس ، محافظه کاری حسابرس ، درستکاری حسابرس ، پاسخگویی حسابرس ، ماهیت ساختار کنترل داخلی ، حق الزحمه حسابرس ، بد بینی حسابرس، بیش اطمینانی حسابرس ، خوش بینی حسابرس ، محافظه کاری و ویژگی های شخصی حسابرس جزو مهم ترین مولفه های این الگو می باشند.

هدف: کیفیت خدمات فراهم شده توسط حسابرسان تا حد زیادی به رفتارهای حسابرسان در حین انجام وظایفشان بستگی دارد بر این اساس شرایط رفتار ناکارآمد حسابرسی به خودی خود اتفاق نمی افتد، بلکه حداقل تحت تاثیر شرایط یک گروه حسابرسی در محیط کار قرار می گیرد. حسابرس در انجام وظایف حرفه ای خود باید حداقل استانداردها را رعایت و به اجرای حرفه ای اخلاقیات متوسل شود تا کیفیت حسابرسی را حفظ نماید. لذا، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر احساس ناهمسانی در گروه حسابرسی بر رفتارهای متهورانه حسابرسان با توجه به نقش میانجی گری هویت اجتماعی گروه حسابرسی است. روش: به منظور جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه استفاده شده است. جامعه پژوهش شامل حسابرسان فعال در موسسات حسابرسی است و نمونه پژوهش به روش در دسترس انتخاب شد. پرسشنامه ها از میان 102 گروه حسابرسی شامل 365 حسابرس شاغل در موسسات حسابرسی ایران در سال 1402 جمع آوری شد. آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از روش معادلات ساختاری انجام گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آن است که فردیت زدایی و نابرابری جنسیتی در یک گروه حسابرسی با افزایش در بروز رفتارهای متهورانه حسابرسان همراه است. این در حالیست که رفتار متهورانه حسابرسان با تقویت هویت اجتماعی گروه حسابرسی کاهش می یابد. همچنین هویت اجتماعی گروه حسابرسی رابطه بین فردیت زدایی و رفتار متهورانه حسابرسان را تعدیل می کند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، امید می رود سازمان حسابرسی، جامعه حسابداران رسمی و موسسات حسابرسی جهت افزایش کیفیت حسابرسی، با تدوین راهبرد مناسب و انجام برنامه ریزی های لازم، در جهت افزایش سطح آگاهی نسبت به اهمیت گروه حسابرسی، ساختار و اندازه آن، اقدام کنند. دانش افزایی: این پژوهش می تواند یک بستر مطالعاتی جدیدی را در خصوص محیط کاری مناسب حسابرسان در موسسات حسابرسی فراهم آورد. از این حیث که توجه موسسات حسابرسی را بر برقراری محیطی همسان میان کارکنان جلب می کند.

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر کیفیت حسابرسی بر کیفیت گزارشگری مالی از دیدگاه گروه های مختلف است. طبقه بندی گروههای مختلف بر اساس مطالعه مرکز کیفیت حسابرسی شامل پژوهشگران و اساتید دانشگاه، حسابداران رسمی، اعضای کمیته حسابرسی و مدیران مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران بوده است. همچنین عوامل کیفیت حسابرسی بر اساس مطالعه PCAOB[i] شامل10 شاخص تخصص حسابرس در صنعت، شهرت حسابرس، استقلال حسابرس، تعداد کارها، درآمد سالیانه، امتیاز کنترل کیفیت، نسبت شرکا به کارکنان، نسبت حجم شرکا به کارکنان، تعداد حسابداران رسمی تحت استخدام و تعداد کارکنان حرفه ای، برای سنجش کیفیت حسابرسی انتخاب شدند. ابتدا از طریق پرسشنامه به کمک تکنیک تاپسیس میزان وزن و اهمیت هر یک از عوامل موثر بر کیفیت حسابرسی تعیین گردیده، و ارتباط آن با کیفیت گزارشگری مالی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج در خصوص تاثیر گذاری هریک از عوامل مشاهده شده بیانگر تضاد در دیدگاه گروههای مختلف در خصوص مقوله کیفیت حسابرسی است. همچنین برای هرکدام از گروهها مدل جداگانه ای جهت تعیین میزان تاثیر عوامل مختلف بر کیفیت گزارشگری مالی برازش گردید نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین گروههای مختلف در خصوص ارتباط بین شاخص های کیفیت حسابرسی و کیفیت گزارشگری مالی وجود دارد.

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی ارتباط توان رقابتی صاحبکار و انتخاب حسابرس بر پایه نظریه رقابت است. تعداد شرکت های نمونه تحقیق بالغ بر 120 شرکت و دوره زمانی تحقیق یک دوره 6 ساله از سال 1393 الی 1398 می باشد. آزمون فرضیه ها بر اساس روش همبستگی و با استفاده از رگرسیون لاجستیک باینری انجام شده است. نتایج نشان می دهد توان رقابتی صاحبکار تاثیر معنی دار و مثبت بر انتخاب موسسات حسابرسی بخش خصوصی دارد. هم چنین نتایج بیانگر آن است که نسبت بدهی و حق الزحمه حسابرس ، تاثیر منفی و معنی دار در انتخاب موسسات حسابرسی بخش خصوصی دارد. شواهد نشان می دهد هرگاه ، تعداد بندهای حسابرسی در گزارش سال قبل، افزایش یابد در آن صورت احتمال انتخاب موسسات حسابرسی بخش خصوصی نیز تقویت می گردد. در تحقیق حاضر اندازه شرکت ، نسبت سودآوری و درصد سهام متعلق به سهام دار عمده تاثیر معنی داری بر انتخاب موسسات حسابرسی بخش خصوصی ندارند.

استراتژی دریایی یکی از مهم ترین ابعاد استراتژی ملی قدرت های بزرگ به حساب می آید. این مساله اگرچه با تحول ماهوی قدرت در سیاست جهانی، اهمیتی را که آلفرد ماهان در «تاثیر و نفوذ قدرت دریایی در تاریخ» مطرح کرده بود را از دست داده است اما در دو دهه اخیر مجددا به عرصه رقابت ژئوپلیتیک قدرت های بزرگ بازگشته است. در این میان، حوزه ایندوپاسفیک و شکل گیری گروه بندی های جدیدی مانند کواد و آکوس در آن را می توان نقطه عزیمت جدیدی در بازی قدرت های جهانی دانست. در این راستا، این مقاله به این سوال اصلی پرداخته است که حوزه ایندوپاسفیک چه جایگاهی در معادلات ژئوپلیتیک قدرت های دریایی با تاکید بر گروه بندی های کواد و آکوس دارد؟ یافته های این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته نشان دهنده انتقال تدریجی مرکز ثقل اقتصاد و سیاست جهانی از اقیانوس اطلس به اقیانوس هند-آرام است که در پرتو ائتلاف بندی های نظامی و امنیتی جدید به تشدید رقابت و تنش میان قدرت های بزرگ دریایی منجر خواهد شد.

رابطه مبهم و پیچیده نوع شغل از یک سو و مشارکت انتخاباتی از سوی دیگر، در ایران کمتر موردتوجه قرارگرفته است. این مقاله با استفاده از روش پژوهش تطبیقی درون کشوری و مقایسه گروه های مختلف شغلی، در سطح سیستمی در تلاش است تا رابطه بین این دو را در انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم و یازدهم و تا حدودی دوره دوازدهم بررسی کند. نتایج تحقیق نشان داد که دوره های انتخاباتی به عنوان یک متغیر مستقل تاثیر اساسی بر مشارکت انتخاباتی دارد و این امر مانع از تجمیع دوره های انتخاباتی در یک شاخص می شود. مشارکت انتخاباتی در بین مشاغل دولتی نسبت به مشاغل خصوصی در دو دوره ریاست جمهوری دهم و یازدهم پایین است که مغایر با یافته های محققان دیگر است. میزان مشارکت انتخاباتی مشاغل زیر کم است: 1. کارکنان خدماتی و فروشندگان، 2. تکنسین ها و دستیاران، 3. متخصصان و 4. کارگران ساده.